Pozwolenie na użytkowanie po przebudowie 2025 – kiedy?

Zapewne każdy z nas, planując nawet drobne zmiany w swoim lokum, zadał sobie kiedyś to nurtujące pytanie: "Czy przebudowa wymaga pozwolenia na użytkowanie?" Okazuje się, że to zagadnienie jest o wiele bardziej złożone, niż mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka, a odpowiedź często zależy od subtelnych niuansów. Kluczową kwestią jest, czy nasze prace istotnie ingerują w konstrukcję obiektu lub zmieniają jego parametry techniczne. W takim przypadku, by spać spokojnie i uniknąć niemiłych niespodzianek, zdecydowanie TAK – przebudowa wymaga pozwolenia na użytkowanie.

Poniżej przedstawiamy przegląd kluczowych aspektów dotyczących obowiązku uzyskania pozwolenia na użytkowanie po przebudowie. Dane zostały zebrane z różnych źródeł, a ich interpretacja ma na celu ułatwienie zrozumienia przepisów.

Jak widać, przepisy Prawa budowlanego są jak labirynt – na pierwszy rzut oka złożony, ale z odpowiednią mapą staje się całkiem prosty. Kluczem jest rozróżnienie, kiedy nasze działania to jedynie "małe co nieco" w aranżacji, a kiedy stajemy się de facto twórcami nowej struktury. Pamiętajmy, że budynek to nie tylko cegły i zaprawa, to także złożona mozaika przepisów, która ma zapewnić bezpieczeństwo zarówno nam, jak i innym. Czy warto ryzykować, skracając sobie drogę na skróty? Naszym zdaniem absolutnie nie, ponieważ w dłuższej perspektywie konsekwencje mogą być druzgocące. Lepiej dmuchać na zimne, niż potem gasić pożar biurokratycznej machiny, która potrafi być bezlitosna.

Przebudowa a zmiana sposobu użytkowania – kluczowe różnice

Kiedy rozpoczynamy rozmowę o zmianach w nieruchomościach, często na forach internetowych i w biurach doradców panuje pewien chaos pojęciowy. "Przebudowa" i "zmiana sposobu użytkowania" bywają mylone, co jest źródłem wielu problemów prawnych. W rzeczywistości, rozróżnienie tych dwóch pojęć jest fundamentalne dla prawidłowej kwalifikacji planowanych działań i dopełnienia formalności, które pozwolą nam uniknąć kary. Jak mówił mój sąsiad, doświadczony deweloper: "Różnica między zgłoszeniem a pozwoleniem to czasem różnica między małą grzywną a ruiną inwestycji."

Przebudowa, zgodnie z art. 3 Prawa budowlanego, to wykonanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego. Można sobie wyobrazić typowy scenariusz: postanawiamy połączyć dwa pokoje, zburzyć ścianę, aby stworzyć przestronniejszy salon. Jeśli ta ściana nie jest ścianą nośną, często wystarczy jedynie zgłoszenie. Jeśli jednak nasze ambicje sięgają dalej, np. planujemy podnieść dach o dodatkową kondygnację lub powiększyć okna do rozmiarów witryn sklepowych, to mamy do czynienia z prawdziwą przebudową, która z pewnością wymaga nie tylko pozwolenia na budowę, ale często również na użytkowanie. Cel przebudowy jest zatem jasny: unowocześnienie, dostosowanie do nowych potrzeb estetycznych, ale zawsze w ramach istniejącego przeznaczenia. W skrócie – dom pozostaje domem, biuro biurem.

Z kolei zmiana sposobu użytkowania to prawdziwy krok w nowym kierunku, często wręcz rewolucja w funkcji nieruchomości. To moment, w którym dotychczasowe mieszkanie prywatne staje się biurem rachunkowym, garaż przekształca się w warsztat samochodowy, a stodoła w uroczy pensjonat agroturystyczny. Ważne jest, że ta zmiana nie zawsze musi wiązać się z fizycznymi robotami budowlanymi. Możemy mieć do czynienia z sytuacją, gdzie wnętrze pozostaje praktycznie niezmienione, ale charakter wykorzystania obiektu całkowicie się zmienia. Przykładowo, jeśli zdecydujesz się wykorzystać swoje mieszkanie w bloku jako przedszkole dla 20 dzieci, nawet bez ruszania ścian, to z definicji jest to zmiana sposobu użytkowania, która ma ogromne znaczenie dla bezpieczeństwa pożarowego, sanitariatów i przepisów BHP. Tutaj zaczyna się już taniec z nadzorem budowlanym i służbami, które muszą ocenić, czy nowy użytek nie stanowi zagrożenia dla otoczenia i użytkowników.

A gdzie leży haczyk? Otóż zmiana sposobu użytkowania bardzo często pociąga za sobą konieczność wykonania prac budowlanych – właśnie tej wspomnianej wcześniej przebudowy! Wyobraźmy sobie adaptację starego magazynu na luksusowe apartamenty. Samo ogłoszenie "od dziś tu mieszkamy" to za mało. Konieczne będą nowe instalacje, wydzielenie lokali, często zmiana elewacji. W takim przypadku, oba pojęcia – przebudowa i zmiana sposobu użytkowania – przeplatają się, tworząc skomplikowany, ale logiczny labirynt. Brak zrozumienia tej subtelności to prosta droga do zawiłych procesów legalizacyjnych i sypania pieniędzy z rękawa. Kiedyś byłem świadkiem, jak jeden z klientów, przerabiając piwnicę na lokal gastronomiczny, uznał, że wystarczy odświeżyć ściany. Kilka miesięcy później kontrola sanepidu i nadzoru budowlanego szybko sprowadziła go na ziemię, nakazując nie tylko ogromne kary, ale i kosztowny projekt dostosowania wentylacji i sanitariatów. To doskonały przykład na to, że nawet jeśli fizycznie coś "nie wygląda" na poważną ingerencję, to prawnie może być zupełnie inaczej.

Warto pamiętać, że nawet jeśli drobne zmiany, takie jak demontaż ściany działowej, kwalifikują się jako "przebudowa", mogą one zostać zakwalifikowane jako roboty budowlane wymagające jedynie zgłoszenia, jeśli nie zmieniają istotnych parametrów obiektu. Ale zmiana funkcji pokoju na biuro bez naruszania konstrukcji, choć nie jest "przebudową" w klasycznym sensie, jest "zmianą sposobu użytkowania", która także podlega odrębnym regulacjom. Każdy taki ruch to swoista tania loteria, w której nagrodą jest spokój ducha, a karą – góra papierów i lawina wydatków. Właściwa diagnoza to klucz do sukcesu, dlatego zawsze warto skonsultować się ze specjalistą – architektem, radcą prawnym – aby nie obudzić się z przysłowiową ręką w nocniku. To inwestycja, która zwraca się stukrotnie, gwarantując, że przebudowa i zmiana sposobu użytkowania zostaną przeprowadzone zgodnie z duchem i literą prawa.

Kiedy zgłoszenie zamiast pozwolenia na użytkowanie?

Nie każda zmiana w naszym ukochanym domu czy firmie wymaga uruchamiania ciężkiej artylerii w postaci pełnoprawnego pozwolenia na użytkowanie. Czasami, jak to mawiają prawnicy, "diabeł tkwi w szczegółach", a ten szczegół to zgłoszenie robót budowlanych. Jest to procedura znacznie szybsza, mniej inwazyjna i co tu dużo mówić – mniej stresująca. To taka złota ścieżka dla tych, którzy planują mniejsze, mniej ingerujące w strukturę budynku prace, które nie zmieniają jego przeznaczenia ani istotnych parametrów technicznych. Kiedy zatem możemy odetchnąć z ulgą i sięgnąć po formularz zgłoszenia zamiast kopać w przepisy dotyczące pełnej procedury?

Wyobraźmy sobie, że postanawiamy odświeżyć wygląd mieszkania. Mówimy tu o drobnych zmianach w układzie pomieszczeń, które nie wpływają na stabilność konstrukcji ani na bezpieczeństwo pożarowe. Na przykład, chcemy przesunąć ścianę działową, aby powiększyć sypialnię kosztem korytarza. Kluczowe jest słowo "działową" – czyli taką, która nie dźwiga żadnych ciężarów. Jeśli nasz budynek to typowy blok mieszkalny z lat 70., gdzie każda wewnętrzna ściana jest zazwyczaj działowa, to jej wyburzenie, pod warunkiem, że nie wpływa na sąsiednie mieszkania czy piony instalacyjne, kwalifikuje się do zgłoszenia. To samo tyczy się montażu nowych instalacji, np. nowej instalacji elektrycznej czy hydraulicznej. Wewnętrzne okablowanie czy wymiana rur, jeśli nie wiążą się z naruszeniem zewnętrznych elementów budynku czy ścian nośnych, także wchodzą w ramy zgłoszenia. Prościej rzecz ujmując – robisz w środku, nikogo nie obchodzi, poza Tobą i ewentualnie fachowcami.

Innym, często spotykanym przykładem, jest zmiana funkcji pojedynczego pomieszczenia. Masz pokój, który służył jako składzik, a teraz chcesz, aby był małym, domowym biurem. To oczywiście wiąże się z koniecznością zgłoszenia zmiany sposobu użytkowania, ale jeśli nie wymaga to gruntownych przeróbek budowlanych, a jedynie dostosowania do nowej funkcji (np. gniazdka elektryczne, nowe oświetlenie), zazwyczaj wystarczy zgłoszenie. Jeśli jednak nasze "biuro" ma stać się np. laboratorium chemicznym wymagającym specjalnej wentylacji i zabezpieczeń, wtedy zaczynamy rozmawiać o poważniejszych sprawach, które wykraczają poza zakres prostego zgłoszenia.

Prawo budowlane wyraźnie wskazuje, że zgłoszenie jest wystarczające, gdy pozwolenie na budowę nie było wymagane. Oznacza to, że wszelkie prace, które są na tyle małe, że nie pociągają za sobą potrzeby uzyskania pozwolenia na budowę (bo np. nie zmieniają parametrów obiektu, kubatury, powierzchni), również po ich zakończeniu nie będą wymagały pozwolenia na użytkowanie, a jedynie często wystarczy samowola budowlana zgłoszenia. Przykłady obejmują wykonanie wewnętrznych instalacji – elektrycznych, wodno-kanalizacyjnych czy centralnego ogrzewania – pod warunkiem, że nie wiążą się one ze zmianą zewnętrznych elementów budynku czy naruszeniem jego konstrukcji nośnej. Jeśli wymieniasz całą instalację w mieszkaniu, ale nie zmieniasz miejsca licznika ani układu pomieszczeń w istotny sposób, spokojnie możesz poprzestać na zgłoszeniu. Gdyby mój kolega, który uparł się na samodzielną wymianę rur w bloku bez jakichkolwiek formalności, choć zgłoszenie by wystarczyło, nie musiałby teraz świecić oczami przed wspólnotą, która nakazała mu odkuwanie świeżo położonych płytek, aby sprawdzić szczelność.

Zgłoszenie jest również dopuszczalne w przypadku drobnych rozbiórek (np. starych altanek), remontów, które nie wymagają zmiany konstrukcji (np. malowanie elewacji, wymiana okien na identyczne), czy budowy wolno stojących obiektów gospodarczych, które nie są budynkami mieszkalnymi i ich powierzchnia zabudowy nie przekracza określonego limitu. Każde takie działanie, o ile mieści się w przepisowych ramach, pozwala na uniknięcie żmudnej i długiej procedury uzyskiwania pozwolenia na użytkowanie. Należy jednak pamiętać, że zgłoszenie powinno zawierać szczegółowy opis planowanych prac, ich zakres i sposób wykonania, a także termin rozpoczęcia robót. Złota zasada brzmi: jeśli nie jesteś pewien, zawsze zapytaj urzędnika lub specjalistę. Unikniesz tym samym niepotrzebnych problemów i kosztów, które mogą być znacznie wyższe niż jednorazowa porada.

Procedura uzyskania pozwolenia na użytkowanie w 2025

Uzyskanie pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego po przeprowadzonej przebudowie to ostatni, choć kluczowy etap całego procesu inwestycyjnego. Rok 2025 nie przyniesie raczej rewolucji w Prawie budowlanym, ale zawsze warto być na bieżąco, bo jak to w prawie bywa, diabeł tkwi w szczegółach, a te szczegóły potrafią zmienić się szybciej niż pogoda w górach. Procedura ma na celu potwierdzenie, że nasz odmieniony obiekt jest zgodny z projektem budowlanym, spełnia wymogi bezpieczeństwa i wszystkie obowiązujące przepisy. A uwierzcie mi, że urzędnicy nadzoru budowlanego nie uśmiechają się złośliwie, gdy szukają niedociągnięć; oni po prostu wykonują swoją pracę.

Pierwszym krokiem, zanim jeszcze ułożymy ostatnią płytkę, jest weryfikacja zakresu prac. Musimy z chirurgiczną precyzją ocenić, czy nasza przebudowa faktycznie wymaga pozwolenia na użytkowanie zgodnie z art. 55 Prawa budowlanego. Czy nasze roboty były na tyle istotne, że zmieniły parametry techniczne obiektu (jak wspomniana kubatura, powierzchnia, czy choćby liczba kondygnacji)? Czy też, co gorsza, wpłynęły na zmianę sposobu użytkowania? Jeżeli choć na jedno z tych pytań odpowiemy twierdząco, droga do pozwolenia na użytkowanie jest otwarta i nie ma od niej ucieczki. Wielu ludzi zapomina o tym etapie i zaczyna planować, jak będą użytkować obiekt, zanim jeszcze sprawdzi wymagane dokumenty. A to błąd, który może drogo kosztować, oj bardzo drogo. Pamiętam, jak kiedyś klient połączył dwa mieszkania w jedno, stworzył gigantyczny apartament i zaczął go wynajmować na krótkoterminowy najem, oczywiście bez żadnych pozwoleń. Szybko się okazało, że nie tylko wymagane jest nowe pozwolenie na użytkowanie, ale i dodatkowo zmienił charakter nieruchomości na usługi turystyczne. Koszty legalizacji były niewspółmierne do zarobków przez pierwsze kilka miesięcy. Mądry Polak po szkodzie, chciałoby się rzec.

Kolejny etap to kompletowanie dokumentacji, a tu nie ma żartów. Wniosek bez pełnego kompletu jest jak zepsuty zegarek – nic nie wskazuje. Standardowo potrzebujemy: oryginał dziennika budowy, który jest taką kroniką życia naszej inwestycji; oświadczenie kierownika budowy – on bierze odpowiedzialność za zgodność wykonania obiektu z projektem (jego słowo jest na wagę złota); geodezyjna inwentaryzacja powykonawcza, czyli dokładna mapa tego, co faktycznie zbudowaliśmy; protokoły badań i sprawdzeń, na przykład instalacji elektrycznych, gazowych, czy wentylacji (tu bez atestów ani rusz!). Do tego dochodzą świadectwa charakterystyki energetycznej, jeśli są wymagane – budynek musi być "eko". Każdy brakujący dokument to gwóźdź do trumny naszego wniosku, bo procedura zostaje wstrzymana, a my czekamy w nieskończoność na upragnioną zgodę. Moja sąsiadka, kobieta zapracowana, zapomniała o protokole odbioru instalacji gazowej. Koniec końców musiała dzwonić do gazowni, by specjaliści wrócili na jej prośbę – zajęło to miesiąc i dodatkowe 500 zł. Lepiej sprawdzić trzy razy niż raz za mało!

Po skompletowaniu papierów następuje złożenie wniosku. Kierujemy go do właściwego organu nadzoru budowlanego – to może być Powiatowy lub Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego, w zależności od kategorii obiektu i stopnia skomplikowania projektu. Należy to zrobić osobiście, pocztą tradycyjną, a w niektórych przypadkach już online poprzez platformy e-administracji – co coraz częściej staje się standardem. Tu też warto pamiętać, że każdy urząd ma swoje "godziny urzędowania" i nie zawsze jest to "od poniedziałku do piątku od ósmej do szesnastej". Poza tym, warto zapytać, czy nie ma lokalnych, specyficznych wymagań dotyczących samego wniosku. Biurokracja lubi niuanse.

Często organ nadzoru budowlanego, zanim wyda decyzję, przeprowadza kontrolę obiektu. Nie licz na to, że przejdą obok niedociągnięć obojętnie. Inspektorzy sprawdzają zgodność wykonanych robót z projektem, z pozwoleniem na budowę oraz z obowiązującymi przepisami techniczno-budowlanymi. To właśnie ten moment, kiedy wszyscy trzymają kciuki. To też jest etap, na którym może wyjść na jaw każda fuszerka. Czasem, zdarza się, że na inspekcję trzeba czekać kilka tygodni, dlatego cierpliwość to cnota. Przewrotne jest, że w 2025 roku ten etap jest szczególnie wyostrzony na nowe normy energetyczne i ekologiczne – jeśli nie zadbamy o to, żeby nasz obiekt spełniał aktualne standardy, możemy zostać odesłani z kwitkiem.

Wreszcie, po pozytywnym rozpatrzeniu wniosku i pomyślnie przeprowadzonej kontroli, organ wydaje decyzję o pozwoleniu na użytkowanie. Ta decyzja jest dowodem, że nasz obiekt jest gotowy do bezpiecznego i zgodnego z prawem użytkowania. Od tego momentu możemy bez obaw czerpać z niego korzyści. Pamiętajmy, że wszelkie modyfikacje wprowadzone bez zgody organu nadzoru mogą być podstawą do cofnięcia pozwolenia i nałożenia kar. Dlatego też niezwykle istotne jest, aby procedura uzyskania pozwolenia na użytkowanie była traktowana z należytą powagą i precyzją, a wszelkie zmiany w projekcie konsultowane z odpowiednimi organami. Śledzenie bieżących komunikatów prawnych i konsultacje z ekspertami to najlepsza polisa ubezpieczeniowa na spokojny sen.

Kary za brak pozwolenia na użytkowanie po przebudowie

Ach, te pokusy! Każdy, kto choć raz miał styczność z budowlanką, wie, że skuszenie się na "na skróty" jest zawsze gdzieś tam na horyzoncie. Nikt przecież nie lubi zbędnych formalności i przeciągających się procedur. Jednak brak wymaganego pozwolenia na użytkowanie po zakończeniu przebudowy lub co gorsza, rozpoczęcie użytkowania obiektu bez takiej zgody, to nie tylko omijanie papierologii, ale również stąpanie po bardzo cienkim lodzie. Konsekwencje mogą być druzgocące, zarówno prawne, jak i finansowe, a kary za brak pozwolenia na użytkowanie po przebudowie potrafią ostudzić nawet największych optymistów. Prawo budowlane w Polsce jest w tej kwestii wyjątkowo bezlitosne i konsekwentne, a urzędnicy nie uznają sentymentów. Co więc grozi za zaniedbanie tego istotnego obowiązku?

Pierwsza i najbardziej znana sankcja to opłata legalizacyjna. Gdy organ nadzoru budowlanego odkryje, że obiekt jest użytkowany bez wymaganego pozwolenia, może nałożyć taką opłatę. To nie jest drobny mandacik! Jej wysokość jest ustalana indywidualnie, ale często bywa ona wielokrotnie wyższa niż koszt standardowej procedury legalizacyjnej. Wyobraźcie sobie scenariusz: przebudowujesz dom za 200 000 zł, inwestując mnóstwo czasu i nerwów. Niestety, zapominasz o pozwoleniu na użytkowanie. Nagle pojawia się inspektor, a potem – niemiła niespodzianka – decyzja o opłacie legalizacyjnej, która może wynieść nawet 50 000 zł, a w przypadku bardziej skomplikowanych obiektów – znacznie więcej. Takie ciosy potrafią zrujnować nawet dobrze zaplanowany budżet. To jakby kupić nowy samochód i zapomnieć o rejestracji – można jeździć, ale tylko do czasu, gdy zatrzyma nas policja, a wtedy robi się naprawdę nieciekawie.

Idźmy dalej. Nakaz wstrzymania użytkowania. To jedna z najgroźniejszych konsekwencji, szczególnie dla obiektów komercyjnych. Jeśli prowadzisz sklep, restaurację, biuro czy wynajmujesz mieszkania, taki nakaz oznacza natychmiastowe zamrożenie twojej działalności. Kiedy organ nadzoru budowlanego stwierdzi nieprawidłowości, ma prawo nakazać wstrzymanie użytkowania obiektu do czasu uzyskania wszystkich wymaganych pozwoleń. Wyobraź sobie, że restauracja tętniąca życiem, z pełnym grafikiem rezerwacji, nagle musi zamknąć swoje podwoje. Straty finansowe są natychmiastowe i często ogromne – utracone zyski, niezadowoleni klienci, utrata reputacji. To niczym szach-mat w biznesie, bez szans na ruch. Pamiętam historię hotelu, który po kapitalnym remoncie nie dopełnił formalności związanych z pozwoleniem na użytkowanie. Kilka miesięcy funkcjonowania, a potem brutalny nakaz wstrzymania działalności. Straty szacowano w milionach, a cały proces legalizacji trwał kolejne pół roku, paraliżując firmę.

A co, jeśli sprawy idą naprawdę źle? Nakaz rozbiórki. To scenariusz rodem z horroru, ale niestety realny. W skrajnych przypadkach, gdy nie uda się zalegalizować samowoli budowlanej – np. ze względu na rażącą niezgodność z przepisami (np. brak możliwości spełnienia warunków technicznych lub lokalizacyjnych), organ może nakazać rozbiórkę części lub całości obiektu, która została przebudowana bez wymaganych zgód. To oznacza nie tylko straty finansowe związane z wykonaniem rozbiórki, ale przede wszystkim utratę całej inwestycji, setek tysięcy, a nawet milionów złotych. To tak, jakbyś postawił luksusowy basen w ogrodzie bez zgody, a potem musiał go zakopać. Nikt nie chciałby znaleźć się w takiej sytuacji.

Na koniec mamy również grzywny. Obok wspomnianych wcześniej opłat, mogą być nałożone kary pieniężne (grzywny) na osoby odpowiedzialne za nielegalne użytkowanie obiektu. Te grzywny są zazwyczaj niższe niż opłaty legalizacyjne, ale stanowią dodatkowy finansowy cios. To wszystko kumuluje się w jedno: ogromne, często nieprzewidywalne koszty, które w całości przekraczają koszt i czas poświęcony na załatwienie wszystkich formalności zgodnie z przepisami. Podsumowując, próba obejścia przepisów to jak gra w rosyjską ruletkę, tylko że tutaj jedynym wygranym jest budżet państwa. Dlatego kluczowe jest, aby zawsze weryfikować wymogi prawne przed rozpoczęciem przebudowy i upewnić się, że po jej zakończeniu wszystkie formalności są dopełnione, aby uniknąć tych wszystkich gorzkich konsekwencji. Nie igraj z ogniem, bo możesz się boleśnie poparzyć!

Q&A

Pytanie: Czy każda przebudowa wymaga pozwolenia na użytkowanie?

Odpowiedź: Nie każda. Pozwolenie na użytkowanie jest wymagane, gdy przebudowa istotnie zmienia konstrukcję obiektu, jego parametry techniczne (np. kubaturę, powierzchnię) lub gdy wiąże się ze zmianą sposobu użytkowania obiektu. Drobne prace, takie jak montaż ścian działowych bez naruszania konstrukcji, mogą wymagać jedynie zgłoszenia.

Pytanie: Jakie są kluczowe różnice między przebudową a zmianą sposobu użytkowania?

Odpowiedź: Przebudowa to roboty zmieniające parametry techniczne lub użytkowe obiektu (np. powiększenie, zmiana układu pomieszczeń) w ramach jego pierwotnego przeznaczenia. Zmiana sposobu użytkowania oznacza przystosowanie obiektu lub jego części do innego przeznaczenia (np. mieszkanie na biuro), co może, ale nie musi, wiązać się z fizycznymi robotami budowlanymi.

Pytanie: Kiedy zamiast pozwolenia na użytkowanie wystarczy zgłoszenie?

Odpowiedź: Zgłoszenie jest wystarczające dla prac remontowych, które nie wpływają znacząco na konstrukcję, bezpieczeństwo pożarowe czy środowisko obiektu. Dotyczy to np. montażu ścian działowych (nie nośnych), zmiany funkcji pojedynczego pomieszczenia (bez zmiany przeznaczenia całego budynku) czy wykonania wewnętrznych instalacji, o ile nie wiąże się to ze zmianą zewnętrznych elementów budynku.

Pytanie: Jakie dokumenty są potrzebne do uzyskania pozwolenia na użytkowanie po przebudowie?

Odpowiedź: Do wymaganych dokumentów należą m.in. oryginał dziennika budowy, oświadczenie kierownika budowy o zgodności obiektu z projektem, geodezyjna inwentaryzacja powykonawcza, protokoły badań i sprawdzeń (np. instalacji), oraz świadectwa charakterystyki energetycznej (jeśli są wymagane).

Pytanie: Jakie są konsekwencje braku pozwolenia na użytkowanie po przebudowie?

Odpowiedź: Konsekwencje mogą być poważne i obejmują: nałożenie wysokiej opłaty legalizacyjnej, nakaz wstrzymania użytkowania obiektu do czasu uzyskania pozwolenia, a w skrajnych przypadkach nawet nakaz rozbiórki części lub całości przebudowanego obiektu. Dodatkowo mogą być nałożone kary pieniężne (grzywny).